stuk-puk otwórz drzwi

Dużymi krokami dobiega koniec roku. W ramach podsumowania programu "Stuk - puk..." chciałabym podzielić się z Wami dwoma archiwalnymi wydarzeniami towarzyszącymi naszemu projektowi. Są to dwie wystawy dzięki, którym zaprezentowaliśmy szerszemu gronu realizacje artystyczne osadzonych przebywających w Zakładzie Karnym w Wołowie. Wołowski Ośrodek Kultury 2015 r. Wystawa zorganizowana po pierwszej edycji projektu. Na fotografiach dokumentacyjnych będziecie mogli dostrzec realizację, których jeszcze nie udostępnialiśmy na łamach bloga - są to książki artystyczne, o których niebawem będziemy pisać. Nie udostępnialiśmy Wam również filmów na które przyjdzie jeszcze pora. W ramach zajęć z projektowania uczestnicy warsztatów przygotowali materiały promocyjne wydarzenia: plakat, zaproszenie oraz folder z informacjami na swój temat zestawionymi z logiem.  Pracownia Komuny Paryskiej 45, Wrocław - wejście od podwórza, Europejska Stolica Kultury Wrocław 2016 W...

Witajcie, zgodnie z wczorajszą zapowiedzią udostępniamy w dzisiejszym poście "przepis na suchą igłę" ;) Do plików dołączamy kilka podpowiedzi, a mianowicie różnice pomiędzy techniką druku wypukłego (linoryt), a techniką druku wklęsłego (sucha igła): - przygotowanie stanowiska pracy: nie potrzebujemy tu wałka, niezbędna jest natomiast prasa drukarska bez której nie uzyskamy odbitki (druk wklęsły wymaga dosyć dużego docisku, ręcznie nie jesteśmy w stanie przenieść wyżłobionego rysunku na papier) - przygotowanie matrycy do odbitki, nakładanie farby oraz moczenie papieru wygląda zupełnie inaczej niż w linorycie: papier musimy namoczyć wcześniej w wodzie (jest to specjalny papier do grafiki warsztatowej), przed odbiciem odsączamy go z nadmiaru wody (najlepiej wykorzystać do tego prześcieradło), farbę wcieramy palcem tak aby pozostała w wyżłobionym rysunku (ważne jest aby rozprowadzić farbę równomiernie po całej matrycy - nawet tam gdzie nie mamy rysunku), następnie wycieramy ...

Piąta edycja dobiegła końca. Nasz projekt podzielony jest na trzy etapy, w skład których wchodzi grafika warsztatowa, projektowanie i fotografia. Na początku przygotowujemy prace w technice linorytu, a następnie suchej igły - tutaj również pojawia się fotografia, która staje się formą szkicu dając tym samym możliwość stworzenia pracy artystycznej w oparciu o własny wizerunek (jest to temat "Jestem. Jaki? Jestem"). Jest to dla nas baza i podstawa do kolejnego etapu, a mianowicie projektowania. Mogliście się zapoznać już z efektami m.in. logo, które uczestnicy tworzą w oparciu o własne inicjały. W ramach zajęć z projektowania robimy również inne zadania i do nich właśnie niezbędne są nam wykonane wcześniejsze dzieła z grafiki warsztatowej. W Zakładzie Karnym nie mamy dostępu do internetu, nie możemy zatem "wy-googlować" grafik, fotografii, które stałyby się elementem naszych projektów. I to jest super, ponieważ nasze plakaty, zaproszenia, instruktaże mają charakter au...

Prezentowana w dzisiejszym poście praca kojarzy nam się poniekąd ze świętami. Może dlatego też, że znajduje się w niej motyw ryby. Ważna jest jednak historia w niej zawarta, która opiera się na życiu Pana Darka. Jako prowadząca i autorka projektu pozwolę sobie opisać jedno ze zdarzeń jakie przytrafiło mi się w ramach "Stuk- puka...". Nie jest ona długa, jest jednak ważna bo pokazuje, że realizowany przeze mnie projekt zmienia postawy, nastawienie i może być punktem wyjścia w otworzeniu się na innych ludzi. Pan Darek przyszedł na zajęcia wraz z dwoma kolegami ze swojego oddziału. Była to trzecia edycja programu. Początki warsztatów nie są dla naszych uczestników łatwe, jest to zazwyczaj ich pierwsza styczność z grafiką warsztatową i procesem twórczym. Prace wykonywane w linorycie to zazwyczaj pierwsze próby zapisu własnej indywidualności. Zazwyczaj uczestnicy angażują się już od pierwszego zadania, Pan Darek jednak jak sam przyznał później nie podszedł poważnie do zadania ...

...zawsze należy do nas. Jaką idziemy drogą decydujemy sami. Nie zawsze jednak wiemy co może nas na tej drodze spotkać, nie zawsze też wiemy co w ostateczności może być dla nas najlepsze. Często też nie zdajemy sobie sprawy ze skutków naszych wyborów. Stąd powstał pomysł na temat "Coś z morałem" - dzięki niemu możemy pokazać wam na "własnej skórze" jakie konsekwencje spotkały uczestników programu "Stuk-puk...". Zwróćcie zatem uwagę na elementy prac. Pojawia się na nich symboliczna droga, drogowskazy, życie z używkami i bez, smutek i radość, słońce i kraty. Prace zostały wykonane prze uczestników z edycji I ,II, III      

Każdy z nas jest inny i tą właśnie indywidualność dostrzegamy w powstających pracach artystycznych. Budowanie obrazu, użyta kolorystyka, temat opowiadają nam o wrażliwości uczestników, ich zainteresowaniach, spojrzeniu na świat. W pracach często pojawiają się podziały - podkreślenie sytuacji w jakiej się znajdują oraz tęsknota za światem, który dla niektórych jest bardzo odległy. Są jednak wspomnienia, które warto przywoływać, pokazują one, że trzeba działać, zdobywać wiedze i wprowadzać zmiany tak aby stale się rozwijać. sucha igła, edycja III W dzisiejszym poście nie będziemy opisywać Wam procesu tworzenia prac w technice suchej igły. Instruktaż pojawi się niebawem - jest mianowicie w trakcie tworzenia przez uczestników V edycji. Chcielibyśmy jedynie nadmienić, że powstałe prace złożone są z kilku matryc stąd też na jednej grafice pojawia się kilka kolorów. Projekt rozdziela się na kilka płyt (my pracujemy zazwyczaj na trzech), które przy odbijaniu należy spasować tak a...

Wczytajcie się w opowieść, pojawiają się w niej ważne elementy i zastanówcie się czy wam nie przytrafiła się kiedyś taka sytuacja, w której zostaliście oceniani przez pryzmat tego co kiedyś zrobiliście. Zastanówcie się czy był ktoś kto podał wam pomocną rękę i ile daliście od siebie, aby zmienić postrzeganie innych na swój temat. A może właśnie stoicie po drugiej stronie. Nasze historie z morałem tworzone są po to aby każdy, zarówno uczestnik projektu, jak i późniejszy odbiorca powstałych prac, mogli wyciągnąć z nich jakąś naukę.    Za siedmioma górami, za siedmioma lasami żył sobie Romek zwany złotą rączką. Pseudonim ten zyskał dzięki swemu niecnemu talentowi. Zwali go tak ponieważ otwierał wszystkie drzwi i zamki z gracją złotej rączki. A w szczególności lubił to robić pod nieobecność właścicieli. Był pospolitym złodziejaszkiem, utrzymywał się z machlojek. Całkiem nieźle mu się powodziło. Zawsze był elegancko ubrany, co tydzień kupował sobie nowiuteńki dresik. Jedzenia mi...

Dzisiaj chcielibyśmy zaprezentować i opowiedzieć o kolejnym zadaniu, które realizujemy w ramach programu "Stuk - puk..." Przypominamy, a tym, którzy nie doczytali, mamy 24 spotkania w trakcie trwania projektu. Zadań do zrealizowania jest na prawdę sporo o czym będziecie się mogli jeszcze przekonać. Poznaliście nas od strony grafiki warsztatowej, tym razem czas na projektowanie. Jednym z ćwiczeń z jakim uczestnicy się mierzą to inicjał własny literniczy czyli logo, które składa się z pierwszych liter imienia i nazwiska. Prace zaczynamy zawsze od szkiców. Poszukujemy właściwej formy, badamy potencjał liter pod względem kształtu. Próbujemy połączyć je elementami wspólnymi aby nabrały formy graficznej i jednocześnie nie były oczywistymi znakami. Po wykonaniu wstępnych propozycji decydujemy się na jeden pomysł i staramy się go dopracować. Kolejnym krokiem jest praca w programie wektorowym CorelDRAW. Wśród naszych uczestników przed programem nikt nie korzystał z Corela. Prez...

  W niewielkim miasteczku leżącym niedaleko stolicy żył chłopiec o imieniu Agfa. Był bardzo niesfornym dzieckiem. W szkole dokuczał młodszym i słabszym kolegom. Za nic miał przestrogi rodziców, którzy mówili mu, że zło jakie wyrządził innym ludziom zawsze wraca ze zdwojoną siłą. W dniu jego 18 urodzin, po przyjęciu, na które zaprosił wszystkich członków rodziny i przyjaciół, zmęczony i wyczerpany zabawą padł na łóżko. Chciał zasnąć jednak w pewnej chwili obok niego pojawiła się dziwna, wręcz przerażająca postać w wielkim słomianym kapeluszu i długim aż do kostek płaszczu. W tym, co przypominało dłoń trzymał niewielką szpilkę. Agfa pomyślał, że to tylko przewidzenia spowodowane zbyt dużą ilością alkoholu i trawki. Jednak poczuł kłucie. Jedno, potem następne, a sfora w kapeluszu za każdym razem powtarzała "i znów, i znów, i znów". Od tej chwili postać ta nie odstępowała go nawet na chwilę. Gdziekolwiek Agfa się znalazł słomiany kapelusz był przy nim i kłuł go powtarzając wci...

Do linorytu i historii z morałem jeszcze powrócimy. Dzisiaj pociągniemy natomiast temat, o którym wspomnieliśmy w ostatnim poście "Jestem, jaki? Jestem." Poznacie również kolejnych uczestników naszego projektu. Na grupę warsztatową składa się 10 osób. W tym gronie znajdują się panowie, którzy zarówno mają dryg artystyczny jak i zero doświadczenia w działaniach plastycznych. Jak się później okazuje radzą sobie bardzo dobrze, a bywa nawet, że niekiedy i lepiej ;) wystarczy obudzić w nich ducha artysty. sucha igła, edycja IV "Jestem, jaki? Jestem." to temat, w którym możemy zarówno opowiedzieć o sobie, jak i przystanąć na chwilę i rzeczywiście zastanowić się nad tym kim i jacy jesteśmy. Może dlatego też realizujemy ten temat jako jeden z ostatnich, kiedy już poznaliśmy na co nas stać, jakie mamy mocne strony, otworzyliśmy się i wymieniliśmy własnymi zainteresowaniami i doświadczeniami. W budowaniu wizualnego obrazu pomagają nam na pewno zadania, które pojawiają...

Już kilka wpisów za nami. Jak widzicie powoli nawet wprowadzamy małe zmiany ;) Oficjalnie zatem możecie mówić, że JESTEŚMY! I mamy nadzieję, że zagościmy tu na dobre, a Wy, otwarci na nasze efekty twórczego działania, zarazicie się od nas artystycznym zapałem i pasją tworzenia. Stukamy zatem i pukamy, a Wy skoro już tu jesteście poznajcie otwartych-w-zamknieciu -to właśnie my, ci po drugiej stronie drzwi. Żeby nie zrobiło się tłocznie, dzisiaj czterech uczestników. Prace wykonane są techniką suchej igły, o której jeszcze Wam opowiemy. Autorzy prac to uczestnicy II i V edycji. W kolejnych wpisach dowiecie się również trochę więcej o temacie "Jestem, jaki? Jestem.". Ponieważ znacie już specjalistyczne słownictwo z grafiki warsztatowej, matrycą (słowo wyjaśnione w instruktażu z wcześniejszego posta) w tej technice jest płyta CD.