Kosmos

czyli kolejny odcinek naszej artystycznej książki. Tym razem praca jak w tytule ;) Posłuchajcie jak widzą ją inni i przyjrzyjcie się sami. Co o niej myślicie? Warto jest nie tylko przeglądać, ale i oglądać tak żeby przystanąć i pomyśleć, zwrócić uwagę na poszczególne elementy, które zazwyczaj nie znajdują się przypadkiem.







Jeśli macie ochotę podzielić się własnymi interpretacjami. Zachęcamy do komentowania :)

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Sucha igła, książka artystyczna i dalsza część historii "Jestem, jaki? Jestem."

Obraz
 Naiwny głupiec Mamiony szczęściem W toni szarości Z sercem na ręku W pajęczej sieci Jakby w zasiekach Już krew wycieka Mentalnie martwy... Zakładam koronę Kości zostały rzucone Życie mam ułożone Idę zawsze w dobrą stronę.  Pozwolę sobie na chwilę refleksji Codziennie się budzę i marzę o domu I jachcie płynącym po morzu Serducho mam mocno złamane Bo taki jestem Pani kochana! Jedno wejście, jedno wyjście W środku wiele ślepych ulic Nie ma żadnych podpowiedzi  Labirynty miast, podwórek Łatwo wejść, trudniej wyjść To styl podziemnych podwórek.  Patrzę w okno pełne krat Taki smutny jest ten czas Góry, lasy, łąki, pola Niech się kończy ma niewola. Pustka jest w mej głowie wielka Lecz Szefowa wciąż tu zerka Jestem mocno już zmęczony A Szefowa dalej goni Proszę da mi Pani chwilę Proszę o mały przywilej Jestem przecież jaki jestem A te słowa są mym gestem.  Ło...
Czytaj więcej

Ostatnie efekty pracy z linorytem

Obraz
Dwóch autorów, a poniżej praca grupowa czyli książka artystyczna w wykonaniu 9 edycji stuk - puka i podsumowanie pierwszych działań wokół grafiki warsztatowej. Powstałe na zajęciach torby są odpowiedzią na temat "Coś z morałem", a kompozycja, która się na nich pojawia to zestawienie wybranych elementów, matryc powstałych w ramach pierwszego zadania, które realizowaliśmy. Kosmos Rozmawiałem z Bogiem te słowa utkwiły mi w głowie jak na morzu człowiek  pokazał mi wszechświat  jakiego nie znałem pokazał planety których nie dostrzegałem ta rozmowa mogłaby nie mieć końca  nauczył mnie słuchać  dostrzegać promienie słońca nauczył mnie patrzeć swoimi oczami pokazał świat nienawiścią zalany ostatnie słowa jakie usłyszałem doceń wszechświat i życie przeze mnie Ci dane. Błędne koło  Jedna chwila, jeden błąd teraz nie ma wyjścia stąd siedzę tutaj w samotności myślę tylko o wolności patrzę w okno w oknie krata za n...
Czytaj więcej