Ach...
... nie wiem jak to się stało, ale pominęłam jedną bardzo ważną stronę naszej książki artystycznej "OTWÓRZ". Wzruszająca opowieść (bo mam nadzieję, że odczytujecie w tych pracach historie) o miłości i najbliższych.
Sucha igła, książka artystyczna i dalsza część historii "Jestem, jaki? Jestem."
Naiwny głupiec Mamiony szczęściem W toni szarości Z sercem na ręku W pajęczej sieci Jakby w zasiekach Już krew wycieka Mentalnie martwy... Zakładam koronę Kości zostały rzucone Życie mam ułożone Idę zawsze w dobrą stronę. Pozwolę sobie na chwilę refleksji Codziennie się budzę i marzę o domu I jachcie płynącym po morzu Serducho mam mocno złamane Bo taki jestem Pani kochana! Jedno wejście, jedno wyjście W środku wiele ślepych ulic Nie ma żadnych podpowiedzi Labirynty miast, podwórek Łatwo wejść, trudniej wyjść To styl podziemnych podwórek. Patrzę w okno pełne krat Taki smutny jest ten czas Góry, lasy, łąki, pola Niech się kończy ma niewola. Pustka jest w mej głowie wielka Lecz Szefowa wciąż tu zerka Jestem mocno już zmęczony A Szefowa dalej goni Proszę da mi Pani chwilę Proszę o mały przywilej Jestem przecież jaki jestem A te słowa są mym gestem. Ło...
Komentarze
Prześlij komentarz